ne şiir yazılacak kadar gece
ne de güneş ısıtıyor içimi
sığdıramıyorum kendimi artık şiirlere
ardı sıra denenmiş anahtarlar,açmak için aşkın kapılarını
el yordamıyla yokluyorum
kalbim nerde?

acı,bir makas gibi kesiyor bileklerimi
çaresizliğin sınır kapısında, tenim tellere geçmiş
çare ile kucaklaşmayı bekliyorum
kanımın kırmızısı boyamış bembeyaz hayallerimi..
kan kırmızı bir aşka muhtaçlığımdan can çekişim..

illegal yollardan sevebilsem seni..
kuralsız ve inadına hesapsız.
parçalayabilsem,kırabilsem belini umutsuzluğun..

yok etmeye çalıştıkça karamsarlığı
yok oluyorum anladım..

düşünsene..
ben bir düşüm..
ve uyanışın ölümün..
yine de uyanır mıydın ?
uyanır mıydın bir düşün..