ellerime düştü kalbin yüzüstü
kelepçeli düşler vardı aramızda oysa
zaman ve mekan tanımazken aşk
çöktü sevda önüme dizüstü
gücüm yok ki benim başlangıçlara..
içimde kopmayan kasırgalar...
parça tesirli bir hüzün sarıyor odamı..
dar geliyorum kendime adeta.
ellerim kan kırmızı,içindeyim harbin..
anlatmak istesem de laf dinlemez kalbim.
şimdi gözlerimin çanağı kan ile doldu
afedersin inan ki
yalnızlıkla oldu..
hecelerimi satıyorum eskiciye..
en afili sözcüklerimi..
anlaşılmak pahasına takasa varım yarınlarımı...
karanlık-sız bir gecede yazıyorum sana kırık satırlarımı..
bir aşk Leylayı çağırdı ve ben üstüme alındım..
tatlı bir edayla karanlıkta salındım...
anladım ki ben değilim aşktan yana çağrılan..
artık düz bir hayat bundan sonra yaşanan..
sen de görüyorsun ki kabuk bağlamıyor yaralar...
b/ağladığı yerden koparıyor aşk...
oluk oluk kanıyor z/aman !.
ve içinde bulunduğun hükümsüz bir mekan..
şimdi aklın karanlığında aşka bir mum yaksan aydınlanır mı kalbin ?
sen bir damla pıhtıya muhtaç ey !
kanıyorsun işte !
an kaybediyorsun zamandan...
c/an kaybediyorsun ey !
kıyıya vurmuş duyguları topla avcuna..
ayır düşten gerçeği...ve öyle bak aynaya !
