sen de görüyorsun ki kabuk bağlamıyor yaralar...
b/ağladığı yerden koparıyor aşk...
oluk oluk kanıyor z/aman !.
ve içinde bulunduğun hükümsüz bir mekan..
şimdi aklın karanlığında aşka bir mum yaksan aydınlanır mı kalbin ?
sen bir damla pıhtıya muhtaç ey !
kanıyorsun işte !
an kaybediyorsun zamandan...
c/an kaybediyorsun ey !
kıyıya vurmuş duyguları topla avcuna..
ayır düşten gerçeği...ve öyle bak aynaya !
